Johanna van Dashorst (1813-1886) is een vooruitstrevende vrouw. Met haar tien kinderen en echtgenoot, zeeschilder, fotograaf en leraar Christiaan Cornelis Kannemans, runt ze de goed lopende Fotostudio Kannemans en Zoon aan de Grote Markt. Haar portretfoto is in deze fotostudio gemaakt. Het opvallendst is haar grote kasjmier omslagdoek. In de 19de eeuw raakten die in de mode, overgewaaid uit Parijs. Johanna draagt de luxe variant van kasjmierwol en het kenmerkende komma-achtige ingeweven paisley motief. De populaire, goedkopere variant is bedrukt met decoraties en van een minder exclusieve wolsoort gemaakt.
Cornelis Mermans (1835-1922) zie je hier in het uniform van pauselijk zoeaaf: militair van de kerkelijke staat. In de 19de eeuw werd onder Franse legerleiding een internationaal zoeavenleger gevormd. Doel: de pauselijke staat in Italië verdedigen tegen de koningsgezinden die Italië een koninkrijk wilden maken. Nederland leverde het grootste aandeel zoeaven. Oudenbosch was het verzamelpunt. Cornelis draagt het typische zoeavenuniform: Turks aandoende kledij naar het voorbeeld van het Franse legeronderdeel in Algiers.
De broertjes Klep poseren hier zij aan zij op een tuinbankje. Van links naar zie je áchtereenvolgens Ab (geboren in 1907-1983), de jongste en gekleed in een jurk. Daarnaast in kleurige matrozenpakjes: Han (1906-?), Ton (1904-1983) en Jaap (1903-1976). De jongens maken deel uit van het uiterst succesvolle familiebedrijf De Etna NV en ze groeien op in weelde. De familiealbums staan vol met foto’s van reizen, uitstapjes en kinderen in prachtige kleding.
Jeannette Houwing (1887-1976) Dankzij de memoires van de vrijgezelle Jeannette komen we veel over haar leven te weten. In haar werkzame leven is ze eerst secretaresse en later conservator bij de voorloper van Stedelijk Museum Breda. Haar aantekeningen bieden ons een uniek kijkje in het Breda van weleer. Rond 1900 werd er flink wat afgefeest in Breda. Jeannette schrijft over tuinconcerten bij schouwburg Concordia, de theekoepels op de Ginnekenweg en partijen in het Mastbos. Uitnodigingen vermeldden de gewenste dresscode. In Hotel Flora waren speciale bals voor kinderen. “De meisjes droegen baljaponnetjes en waren uitgerust met veren waaier en balboekje.”
Piet (1866-1936) en Adriana (1867-1931) Crassaarts op hun trouwdag op 31 oktober 1931 in Steenbergen bij Bergen op Zoom. De dan 35-jarige rijke veehandelaar en landeigenaar draagt een keurig pak. De 34-jarige bruid is gekleed in een trouwjapon van zwarte zijde, versierd met machinale kant en kraaltjes. Op haar hoofd de traditionele Brabantse muts met daarop een kroon. Het was in die tijd heel gebruikelijk om trouwkleding na de trouwdag ’s zondags naar de kerk te blijven dragen. En het bijzondere is dat uitgerekend deze trouwjapon bewaard gebleven is in de museumverzameling. De jurk is niet meer precies hetzelfde als op de trouwdag: slijtageplekken en verschillende vermaakspoten zijn het bewijs dat de jurk een lang leven heeft gehad.